Archief van berichten uit 'Cook Islands'

Huwelijksreis: overzicht

Door: Jan, geplaatst op Saturday 18 October 2008 om 13:50

Trouwdag

zaterdag 6 september: 5 jaar samen (op reis) filmpje 
zaterdag 6 september: De openingsdans

Rarotonga (Cook Islands)

zondag 7 september: Live from London Heahtrow
zondag 7 september: Geland in Los Angeles
maandag 8 september: Cook Islands
maandag 8 september: Kogelvissen
dinsdag 9 september: Jan behaalt zijn tweede rijbewijs
woensdag 10 september: Verkenning van het eiland
donderdag 11 september: Duiken, wat een ervaring
zaterdag 13 september: Diploma diepzeeduiken
maandag 15 september: Aitutaki, atoll van kreeft en aal
dinsdag 16 september: Afscheid van Rarotonga (in stijl)
woensdag 17 september: De dag dat wij niet bestaan hebben

Nieuw-Zeeland

donderdag 18 september: (Vlaams) Nieuw-Zeeland
vrijdag 19 september: Beklimming van de hoogste berg
vrijdag 19 september: Sterrenkijken
zondag 21 september: Verloren voorwerpen
zondag 21 september: Puzzling World en cinema

maandag 22 september: LOTR dag (gezien door Jan)
maandag 22 september: LOTR dag (gezien door Jessica)
dinsdag 23 september: In het water
woensdag 24 september: Door het regenwoud
donderdag 25 september: Het hoog(s)tepunt van NZ
vrijdag 26 september: Pannenkoekjes en verlaten stranden
zaterdag 27 september: Nog aal. Ook kiwi.
zaterdag 27 september: Akaroa, een Frans dorp
zondag 28 september: Boottochtje tussen de dolfijntjes

maandag 29 september: Een dagje antarctica
maandag 29 september: Culinaire verwennerij in Akaroa
woensdag 1 oktober: Whale watching in Kaikoura
donderdag 2 oktober: Hanmer Springs
vrijdag 3 oktober: Onderweg naar Mapua
zaterdag 4 oktober: Zaterdagmarkt in Nelson
zondag 5 oktober: Abel Tasman National Park 

dinsdag 7 oktober: Storm in Wellington
woensdag 8 oktober: Tom’s Cottage
donderdag 9 oktober: Napier, Art-Deco-city
zaterdag 11 oktober: Bomen planten met de Maori

maandag 13 oktober: De verkeerde geiser
dinsdag 14 oktober: Coromandel
donderdag 16 oktober: De laatste dag…
vrijdag 17 oktober: Thuis!

De dag dat wij niet bestaan hebben

Door: Jan, geplaatst op Friday 19 September 2008 om 7:49

Op woensdag 17 september plaatselijke tijd zijn we om 2:30 opgestaan. Om 4:00 vertrok ons vliegtuig en om 5:00, net voor het beginnen van de dag, staken we de internationale dateline over.

dateline

Plots was het geen woensdag 17 september meer, maar donderdag 18 september. Van 12 uur achter op België, zijn we naar 10 uur vóór op België gegaan.

Als de politie ons zou vragen wat wij gedaan hebben op woensdag 17 september, zouden we geen alibi hebben. Wij kunnen enkel antwoorden: wij hebben die dag niet bestaan…

Afscheid van Rarotonga (in stijl)

Door: Jessica, geplaatst op Wednesday 17 September 2008 om 18:00

Het is alweer de laatste dag op Rarotonga. Eerst een massage.

Massage

Dan een lekkere picknick.

schuimwijntje aan het strand

lekkere sandwich

Niet veel tijd over om nog veel wetten te breken, maar we hebben toch ons best gedaan!

Alcohol nuttigen op het strand:

Alcohol op het strand

Openbaar dronkenschap:

Openbaar dronkenschap

Dronken rijden:

Dronken rijden

En als jullie daar nog niet genoeg grijze haren van zouden krijgen: rijden zonder rijbewijs.

Rijden zonder rijbewijs

Adiós!

Jessica De Pauw

Aitutaki, atoll van kreeft en aal

Door: Jan, geplaatst op Wednesday 17 September 2008 om 3:17

Maandag begon met vroeg opstaan, want om 7:00 stond het vliegtuigje van Rarotonga Airways met draaiende propellor te wachten.

 Rarotonga Airways

Onze boarding pass bestond voor de gelegenheid uit een kasticket met onze namen fout gespeld. Paspoort tonen was niet nodig. Jam en Jessica mochten zo ook wel het vliegtuig op.

Na drie kwartier vliegen kwam Aitutaki in zicht: een verzameling eilandjes, naar verluid de mooiste atoll in de wereld.

Aitutaki vanuit het vliegtuig

Van het vliegtuig met het busje rechtstreeks naar de boot.

de boot in Aitutaki

Het eerste strand waar we gedropt werden, kreeg de bijnaam Mosquito Island. Het was niet moeilijk waarom, we werden bijna opgevreten, ondanks de copieuze hoeveelheden Kruidvat Anti-Muggen zalf. Op het strand zaten wel veel heremietkreeftjes, dat was leuk.

Heremietkreeftje

Beter 1 heremietkreeftje in de hand dan 10 op het strand:

Heremietkreeftje in de hand

Ook al zaten we nog het meest met onze neuzen in het zand om kreeftjes te zoeken, uiteraard hadden we ook oog voor de omgeving.

Jan op het strand van Aitutaki

Jessica op het strand van Aitutaki

Dan werden we terug op de boot geroepen, en zette de kapitein koers naar een mooie snorkelplaats.

Klaar om te snorkelen

Snorkelen in Aitutaki

We zagen onder water de grootste oester ooit. De gids noemde hem King George. Hij was zo groot als een autoband. We hebben er veel foto’s van, genomen met de onderwatercamera, maar die moeten nog ontwikkeld worden.

Naast de oester ook veel visjes gezien. Hier een bloemlezing van het onderwaterleven in de Cook Islands.

Butterfly Fish:

Butterfly Fish

Moorish Idol:

Moorish Idol

Picasso Fish (zeer territoriale beestjes, als je te lang in hun buurt rondhangt bijten ze):

Picasso Fish

Puffer Fish (van het soort dat zich opblaast bij gevaar):

Puffer Fish

Trumpet Fish:

Trumpet Fish

Maar wij en de visjes waren niet alleen in het water…

Jessica wilde graag nog enkele foto’s. Dus snorkelde ik terug naar de boot. Aan het stukje ladder onder water ontwaarde ik een vreemde vorm: er zat een beest. Geen gewone vis, maar een Moray Eel.

Mijn eerste gedachte was “Hey, deze is precies groter dan die andere die we al gezien hadden”.

Ik dreef er op ongeveer anderhalve meter vanaf, gefascineerd starend. Zijn tanden waren zichtbaar in zijn half geopende bek, terwijl hij me recht in de ogen keek.

Moray Eel

Ik wierp een blik over mijn schouder, om te kijken of Jessica ook de aal gespot had. Jessica had hem zeker gezien, want ze was reeds druk bezig met zwemmen voor haar leven. Weg van mij, weg van het gevaar.

De aal kwam in beweging en naderde nog dichter. Nu pas zag ik hoe omvangrijk zijn dikke lijf wel was, gekronkeld rond de ladder viel het eerder niet zo op. Op een poster met zeecreaturen had ik gelezen dat dit type aal maximum 2,5 meter lang kon worden. Deze benaderde dat maximum. Echt een monster.

Aangespoord door Jessica’s tactische terugtrekking kon ik eindelijk de ernst van de situatie inzien, en deinsde ik ook achteruit. Gelukkig verloor het beest zijn interesse in mij en zwom het langs me door. Ik kon het laddertje opklimmen, naar de veiligheid.

Bleek dat de aal angstig vluchtende Jessica had opgemerkt, aangezien het nu haar richting uit kronkelde. Jessica vertelde mij later dat ze zich plots herinnerde hoe dieren vluchtgedrag als prooigedrag aanzien, dus bleef ze nu ter plaatse trappelen. De aal hield stil op anderhalve meter voor Jessica. En schoot dan plots uit! … naar een vis op enkele meters afstand.

De vis werd voor Jessica’s ogen aan morzels gereten, maar Jessica kon veilig met een boogje ontsnappen en het laddertje opklimmen.

Moray Eel van bovenaf gezien

Er waren nog enkele andere snorkelaars in het water. Sommigen hadden niet door dat de aal tot op een meter naderde.

Nietsvermoedende snorkelaar met moray eel achter zich aan

Maar iedereen werd zo snel mogelijk uit het water geroepen. Er vielen geen gewonden. Buiten eerder vermelde verscheurde vis dan.

Neem zelf een kijkje naar dit angstaanjagende beest:

Nauwelijks bekomen van de schrik, maar toch met gezonde eetlust gingen we aan tafel, voor een heerlijke BBQ. Waarschijnlijk was de moray eel afgekomen op het vissenvel dat de kok (dezelfde persoon als de kapitein) in het water gegooid had, terwijl wij aan het snorkelen waren.

BBQ op de boot

De rest van de namiddag brachten we door op de boot (met tussenstop in One Foot Island) en in het water. Jessica bleef uitkijken naar andere zeemonsters.

Jessica op haar hoede

Maar buiten een ongewoon lelijke vis kwamen we niets monsterachtigs meer tegen. Alleen mooie stranden, lieve kreeftjes en introverte (gesloten) schelpjes.

Jan op de boot

Paradijs

Schelp en zee

Dobberen in het water

Lopen op het strand

Jessica met schelpje

Palmboom

Zeemeermin

Heremietkreeftje

Heremietkreeftje

Om af te sluiten: Aitutaki was een prachteiland en zeer de moeite waard. Ze noemen het niet voor niks Honeymoon Island.

Diploma diepzeeduiken

Door: Jessica, geplaatst op Sunday 14 September 2008 om 5:59

Gisteren niet veel gedaan, wat snorkelen en rusten. 

Vandaag om 7u uit de veren want om 8u moesten we bij Dive Centre ‘The Big Fish’ zijn voor onze allereerste diepzeeduik.

Op de website: http://www.thedivecentre-rarotonga.com/ vind je foto’s van het onderwaterleven hier. Jan heeft ook een onderwatercamera gekocht, want we waren de onze in Malta vergeten. Foto’s van onder water komen dus pas later als ons rolletje vol en ontwikkeld is 🙂

 We hadden geluk want het werd een privé duik: Jan, ik en twee instructeurs. Met een speedboot werden we door een inham in de golven naar de duiklocatie gebracht. Daar moesten we ons ‘zoals gezien op tv’ achterover laten vallen in het water. Via het touw van het anker, lieten we ons heel gelijdelijkaan naar beneden glijden, telkens onze oren poppend, zodat de druk weg kon.

Wat een Zaaalige ervaring om 12m onder water te zitten en naar de vissen te kijken. Voor Jan was de ervaring iets minder geslaagd, want hij had problemen met het laten poppen van zijn oortjes waardoor de druk te hoog bleef en hij nogal wat pijn leed. Heel traagjes naar beneden gaan langs het touw was de enige oplossing.

Het eerste wat we zagen waren vier gigantische roggen! Schildpadden en haaien helaas niet gezien, wel heel veel vissen in allerlei vormen en kleuren.

Na afloop kregen we elk een diploma diepzeeduiken om aan de muur te hangen.

Vanavond gaan we naar een typische Cook Island show, je weet wel: danseresjes met kokosnoten en strooien rokjes 😉

Duiken, wat een ervaring

Door: Jan, geplaatst op Friday 12 September 2008 om 22:04

Gisteren, donderdag, voor het eerst in ons leven in zee gedoken. Zelf heb ik ooit al eens in een zwembad in Canada aan de zuurstoffles gelegen, maar dat is klein bier vergeleken met deze ervaring.

Op land lopen met lood rond je heupen en een tank op je rug is lastig, waardoor Jessica het even moeilijk kreeg met ademen zelfs, maar onder water liep (dankzij de relatieve gewichtloosheid) alles gesmeerd.

Al snel achtervolgden we visjes klein en groot. De grootste exemplaren waren zeker een meter lang en een halve meter hoog! Indrukwekkend, want ze zijn zo nieuwsgierig dat ze nog redelijk dichtbij komen ook!

Naast de enorme verzameling bontgekleurde visjes zagen we als kersen op de taart een verschanste octopus en een Red Lionfish. 

lionfish

Uiteraard hebben we geen foto’s van onder water, maar zaterdag gaan we op een boat dive. Waar we ons in deze inleidende sessie beperkt hebben tot 1,5 meter diep (we hadden overal nog kunnen rechtstaan), gaan we zaterdag maar liefst 12 meter diep! We zijn van plan om dan een onderwatercamera te kopen, zoals we ook in Malta hadden.

En we hebben ons voorgenomen om in Malta een PADI course te volgen, zodat we als gediplomeerd duiker daar zelf duiktripjes kunnen plannen, zonder instructeur erbij.