Overal Thuis

Volledig uitgerust landen we ‘s ochtends in Santiago, we hebben allebei het grootste deel van de 14 uur durende vlucht geslapen. Een gedeelde taxi brengt ons goedkoop naar het Happy Hostel, en dan maken we een ommetje. De zon schijnt, het is 26 graden, en er zijn verschillende leuke parkjes in de buurt van het hostel.

Het blauwe huis op de achtergrond is de Franse ambassade.

Het is even zoeken naar een eettentje dat ‘s middags open is én dat ons allebei aanstaat, maar dan vinden we Café Brazil. De tafeltjes zijn klein en wankel, er hangen communistische propagandaposters uit de jaren 50-60 tegen de muur. Maar het is goedkoop: voor 2500 pesos of 3 euro per persoon bestellen we een menu met soep, brood, slaatje, hoofdgerecht en dessert.

Ik keek ernaar uit om de lekkere Chileense wijnen te proeven, maar als ik een glaasje bestel moet de ober lachen. Blijkbaar mag er overdag geen alcohol geschonken worden. Dan maar een cola.

Het eerste gerecht is er bijzonder snel. En onze soep is nog niet op, of de sla en hoofdgerecht komen op tafel. We haasten ons om de soep op te lepelen, maar een minuut later brengt de ober al ons fruitslaatje. Vreemd. We trekken ons van de ongeduldige ober dan maar niks aan, en eten op het gemak verder. Bij het afrekenen nodigt de eigenaar ons uit voor een salsa-competitie op woensdagavond. We bedanken vriendelijk.

In de Lonely Planet reisgids zien we dat er op wandelafstand een gigantisch park is. Daar aangekomen spreiden we ons “emergency blanket” uit, normaal bedoeld om ons in de bergen te behoeden voor onderkoeling.

Ik herlees en maak aantekeningen in het boek dat ik op het vliegtuig al in één ruk uitgelezen heb (The 4-hour Work Week, mijn nieuwe bijbel). Jessica verdwijnt met de camera om foto’s te gaan maken.

Jessica heeft om 18u geen honger en ik wel (het lef!), dus ik zoek iets klein/snel om Jessica zo weinig mogelijk tot last te zijn met mijn “probleem”. Ik duik een snackbar binnen en bestel een “completo” met alles erop en eraan, volgens de Lonely Planet het beste wat Santiago te bieden heeft.

‘s Avonds zitten we nog wat op internet, maar we gaan vroeg slapen, want dan begint het tijdsverschil ons parten te spelen. Als het 21:30 is in Santiago, is het 1:30 in Belgenland, een verschil van 4 uur.

Geef een reactie