Archief van October 2009

Santiago de Chile, dag 2

Door: Jan, geplaatst op Wednesday 28 October 2009 om 16:05

Om kwart voor zeven sta ik op. Ideaal om voor het ontbijt nog wat bij te werken, zolang Jessica slaapt.

Om 8:30, nog altijd zeer vroeg voor ons normale doen, nemen we de metro naar de binnenstad.

 

Met de Lonely Planet in de hand maken we een mooie wandeling.

Santiago is modern én oud, alles door elkaar. Overwegend grijs, met dan toch opeens een kleurrijke art-deco kerk. Het valt vooral op hoeveel shopping-galerijen er zijn. Van het justitiepaleis en andere belangrijke gebouwen zijn we niet onder de indruk. Van sommige kunstwerken op de pleintjes wel.

Een vriendelijk oud vrouwtje vertelt Jessica dat het standbeeld voor een goede geest is, die waakt over de stad en de mensen. Jessica doet alsof ze geen Spaans verstaat. Het vrouwtje haalt haar schouders op en draait zich om. “Ik dacht dat ze geld zou vragen voor haar uitleg.”, zegt Jessica.

Het museo pre-colombiano is kleiner dan het er vanbuiten uitziet, maar de tentoonstelling is prachtig.

De laatste halte op onze tour is een Japanse tuin, gelegen bovenop een grote rots. Een oude man bedient de glazen ascensor (lift). De vermoeide blik in zijn ogen maakt duidelijk dat hij dit werk niet echt graag doet, en we prijzen onszelf gelukkig met ons eigen leven.

De Japanse tuin blijkt een pleisterplaats voor verliefde koppeltjes.

Wij klimmen hoger, naar de Mirador (viewpoint).

En dan valt het ons in: het is middag, en we hebben heel Santiago gezien. Veel culturele bezienswaardigheden zijn er niet, Santiago is vooral een financieel en economisch centrum. Met nog 2,5 dagen te gaan is dat wel een probleem. We nemen de ascensor terug naar beneden en zoeken een restaurantje (dit keer betalen we 1500 pesos of 1,80 euro per persoon voor een menu met drank inbegrepen) waar we bespreken wat we de rest van de dag gaan doen.

De consensus is: een flesje wijn kopen en vroeg gaan slapen. Jessica gebruikt de laptop om haar dromen op te schrijven, terwijl ik met pen en papier aan de slag ga om de toekomst van mijn bedrijf uit te stippelen. Reizen is altijd goed voor zaken: ik kan afstand nemen van de dagelijkse sleur, en het gebrek aan internet (waarbij timewasters als e-mail, Facebook en diverse fora normaal altijd goed zijn voor een paar verloren uren elke dag) geeft tijd om na te denken en creatief te zijn. We zijn nog maar 2 dagen op reis en ik heb al meer ideeën gehad dan de rest van het jaar samen. Volo Media, de nieuwe Microsoft, binnenkort op een PC in uw buurt 😉

Santiago de Chile, dag 1

Door: Jan, geplaatst op Wednesday 28 October 2009 om 14:29

Volledig uitgerust landen we ‘s ochtends in Santiago, we hebben allebei het grootste deel van de 14 uur durende vlucht geslapen. Een gedeelde taxi brengt ons goedkoop naar het Happy Hostel, en dan maken we een ommetje. De zon schijnt, het is 26 graden, en er zijn verschillende leuke parkjes in de buurt van het hostel.

 

Het blauwe huis op de achtergrond is de Franse ambassade.

Het is even zoeken naar een eettentje dat ‘s middags open is én dat ons allebei aanstaat, maar dan vinden we Café Brazil. De tafeltjes zijn klein en wankel, er hangen communistische propagandaposters uit de jaren 50-60 tegen de muur. Maar het is goedkoop: voor 2500 pesos of 3 euro per persoon bestellen we een menu met soep, brood, slaatje, hoofdgerecht en dessert.

Ik keek ernaar uit om de lekkere Chileense wijnen te proeven, maar als ik een glaasje bestel moet de ober lachen. Blijkbaar mag er overdag geen alcohol geschonken worden. Dan maar een cola.

Het eerste gerecht is er bijzonder snel. En onze soep is nog niet op, of de sla en hoofdgerecht komen op tafel. We haasten ons om de soep op te lepelen, maar een minuut later brengt de ober al ons fruitslaatje. Vreemd. We trekken ons van de ongeduldige ober dan maar niks aan, en eten op het gemak verder. Bij het afrekenen nodigt de eigenaar ons uit voor een salsa-competitie op woensdagavond. We bedanken vriendelijk.

In de Lonely Planet reisgids zien we dat er op wandelafstand een gigantisch park is. Daar aangekomen spreiden we ons “emergency blanket” uit, normaal bedoeld om ons in de bergen te behoeden voor onderkoeling.

Ik herlees en maak aantekeningen in het boek dat ik op het vliegtuig al in één ruk uitgelezen heb (The 4-hour Work Week, mijn nieuwe bijbel). Jessica verdwijnt met de camera om foto’s te gaan maken.

Jessica heeft om 18u geen honger en ik wel (het lef!), dus ik zoek iets klein/snel om Jessica zo weinig mogelijk tot last te zijn met mijn “probleem”. Ik duik een snackbar binnen en bestel een “completo” met alles erop en eraan, volgens de Lonely Planet het beste wat Santiago te bieden heeft.

‘s Avonds zitten we nog wat op internet, maar we gaan vroeg slapen, want dan begint het tijdsverschil ons parten te spelen. Als het 21:30 is in Santiago, is het 1:30 in Belgenland, een verschil van 4 uur.